W  sprzedaży nr 19 Tygodnika Polskiego z dnia 6 czerwca.

Poniżej fragmenty niektóych artykułów.

Marek Baterowicz - NAJJAŚNIEJSZY ŚMIETNIK (i nowy front UE)

Pożar na gdańskim wysypisku odpadów był widzialny z oddali, nawet z okrętów płynących po Bałtyku. I był to chyba najjaśniejszy śmietnik w Najjaśniejszej III Rzeczypospolitej, a potem płonęły inne wysypiska w kraju jak np. skład opon w Trzebini czy wysypisko odpadów w Zgierzu. A takich wysypisk jest przedziwnie dużo w Najjaśniejszej III RP! Dziwna to epidemia pożarów, a może po zakończeniu okupacji Sejmu dzika opozycja przystąpiła do ognistych protestów, byle dalej nękać rząd PiS-u? Być może tak, być może nie... (...)

.

***

Krzysztof Ligęza - ŁZY FIDIASZA

 „Najgorsze przyszło latem 2018 roku, gdy w odwecie za niesubordynację wyborczą, Komisja Europejska wraz z Berlinem postanowiły Włochy zdyscyplinować”.

Takim bądź bardzo podobnym zdaniem, zaczynać się będą kiedyś informacje, opisujące kryzys na Starym Kontynencie, eksplodujący w kolejną światową zawieruchę. Wojnę, mówiąc wprost, choć tym razem wojenne oblicze tylko chwilami i w określonych miejscach globu przypominać będzie to, co ludzie zwykli z wojnami kojarzyć. (...)

***

Janusz Rygielski z cyklu Prosto z buszu - Demokraci zatwierdzają awans oprawcy na stanowisko dyrektora Centralnej Agencji Wywiadowczej (CIA)

Tak zatytułował swój tekst dr Paul Craig Roberts, w ubiegłym stuleciu wiceminister skarbu w gabinecie prezydenta Ronalda Reagana. Obecnie prowadzi witrynę „Institut for Political Economy”. Z pasją reaguje on na różnego rodzaju idiotyzmy, gdy politycy zapominają o nadrzędnych zasadach, jakimi powinni się kierować, ośmieszające państwo. Chodzi o awans Giny Haspel na stanowisko dyrektora CIA. W roku 2002 Haspel była szefową „Black site”w Tajlandii, które służyły CIA do torturowania rzekomych terrorystów. Co gorzej, nagrywano na taśmach przebieg tortur. Taśmy zniknęły. Wikipedia zamieściła dokument, z którego wynika, że Haspel mogła mieć w tym jakiś udział.

W Stanach Zjednoczonych decyzję o ważnych nominacjach zatwierdza nie prezydent państwa (aczkolwiek on wystąpił z wnioskiem o awans dla Haspel), ale senat. Obecnie w senacie większe wpływy mają demokraci. Stąd ten mocny tytuł. (...)

***

Beata Joanna Przedpełska z cyklu Echa Warszawskich Salonów

MISTRZOWIE

Bronisław Czech, Janusz Kusociński, Halina Konopacka, Helena Marusarzówna... Zapisali się na zawsze nie tylko w historii polskiego sportu, ale także w dziejach Polski, dając swoją postawą przykład patriotyzmu, często płacąc za to najwyższą cenę w mrocznym czasie okupacji. Magdalena Stokłosa i Aleksandra Wójcik w książce „Sportowcy dla niepodległej" (Wyd. Instytut Łukasiewicza, Kraków 2018) przypominają sylwetki wielkich sportowców lat międzywojennych. Ich osiągnięcia i wyczyny na stadionach, skoczniach i bieżniach budziły podziw i dumę narodową, ale bohaterowie rekordów mieli wkrótce podzielić dramatyczne losy swoich rodaków. (...)

ONNA CZYLI ONA

Onna w języku japońskim oznacza kobietę. Tak jak w wielu innych krajach świata i w różnych epokach, właśnie kobieta jest źródłem inspiracji twórców. W Japonii rozkwit nurtu artystycznego zwanego ukiyo przypadł na lata 1603-1868, kiedy całą epokę nazywano poetycko „czasem przepływającego świata". W ten sposób wyrażano ulotność chwili, nietrwałość materii, zmienność obrazu. Można żartobliwie przypomnieć, że tę ideę podzielali również nasi poeci, piszący o tym że „kobieta zmienną jest", nazywając ją „wietrzną istotą" i „puchem marnym". (...)

 ***

Druga część wywiadu z p. Andrzejem Siedleckim, aktorem, rezyserem, dziennikarzem pedagogiem.

Fragment wywiadu

(...) O dużej karierze, to trudno mówić, Oskara nie dostałem, ale dyplom za jakieś osiągnięcia telewizyjne z Ministerstwa Kultury jest. Nie ma się czym chwalić. Ale potencjał aktorski był i byłem doceniany, więc kompleksu żadnego mnie miałem, ale chciałem grać więcej, to oczywiste. Przed wyjazdem do Australii były prorektor powiedział mi, że na egzaminie do PWST otrzymałem drugą lokatę po Danielu Olbrychskim. Po zagraniu w przedstawieniu dyplomowym roli Majora w "Fantazym" Słowackiego otrzymałem piękną recenzję od Wojciecha Natansona, znakomitego krytyka teatralnego, więc ostrogi się miało, tylko że nie dosiadłem tego rumaka, który niesie do kariery. Lubiłem niezależność, "podłączony" nie byłem. Po przedstawieniu "Fantazego" przyszedł do garderoby dyrektor Teatru Wyspiańskiego w Katowicach i zaproponował angaż i mieszkanie, więc długo się nie zastanawiałem. Grałem ciekawe role, robiłem programy poetyckie w Klubie Aktora, wszedłem do radia i telewizji. Tam poznałem reżysera Andrzeja Szafiańskiego, w którego spektaklu "Niemcy" zrobiłem z sukcesem zastępstwo, grając Petersa, a potem zainteresowany reżyserią, byłem jego asystentem przy spektaklu telewizyjnym. Był życzliwy, uważał że powinienem wrócić do Warszawy i napisał listy polecające do trzech teatrów. Jemu zawdzięczam, że znalazłem się po dwóch latach w Teatrze Polskim w Warszawie. (...)

Całe teksty w wydaniu papierowym dostępnym od środy 6 czerwca 2018 r. Zapraszamy do zakupu papierowej wersji Tygodnika Polskiego.